Bij het licht van de pioenrozen
klinkt een stem op uit de marmervloer:

En aan de muur is dat
Ja, dat is B, mijn vriend, mijn lief

En de portiektrap waar ik net
Daar verloor de auteur z’n rikketik, ja

En een glaasje sherry bij de lunch
Zo ben ik het gewoon, maar ga nu
eens zitten, kan ik zien of je uit
het juiste hout gesneden bent.

En u weet niet half hoe dankbaar

Jij weet niet half hoe onvertaalbaar
jouw woorden voor mij zijn. Maar
ik wil best proberen je de mijne
te leren. Nee, nu geen vragen meer.

De opdracht luidt:
Digereer de neerslag van dertig jaar
vertaaldrang         —Je bent al klaar?

Dan mag je nu beginnen. Ik schenk
je bij, tovenaarsleerling, daarna lees ik
je laatste versie nog ’s terug.

By the light of the peonies
a voice sounds up from the marble floor:

And on the wall is that
Yes, that’s B, my friend, my dearest

And the porch stairs where I just
There the author's ticker skipped it, yes

And a small glass of sherry with lunch
That’s what I’m used to, but sit
yourself down, let’s just see if
you’re made of the right stuff.

And you can scarcely know how grateful

You can scarcely know how untranslatable
your words are for me. But
I will do my best to teach
you mine. No, no more questions now.

Here’s the assignment:
Digest the deposit of thirty years of
this translating urge      —Done already?

Then you may begin. I’ll top
you up, sorcerer’s apprentice, and then
I’ll read back your latest version.